2017

januari – april 2017

Vijftien graden onder nul. Met zulke temperaturen mogen we gerust zeggen dat de voorbije winter aan de frisse kant was. Zelfs de Slovenen waren onder de indruk.

Onze dagen werden gevuld met de vorst buiten en onszelf lekker warm binnen te houden. We sleepten brandhout & ruimden sneeuw, we studeerden Sloveens & klusten wat in de keuken (en jawel … vanaf dit jaar kookt ze op een gróót kookfornuis!).

Het voordeel van zulk extreem koud weer, is dat er al eens extreem leuke dingen gebeuren. Zo was het meer van Bled dichtgevroren! Al schaatsend (Els) of wandelend (Mathieu) gingen we het meer op, tot aan het eilandje.

Voor het eerst letterlijk op “zondags uitstapje” in Slovenië. Dat beviel ons zo goed dat we de smaak te pakken kregen. Toen we hoorden dat de Kanin-kabellift in Bovec gerepareerd was, gingen we daar op een mooie zondag ook heen. Wij, in een ei, naar boven! Tijdens de wintermaanden een bescheiden skipiste, in de zomer het startpunt voor bergwandelingen.

Een koude winter dus. Tot het Mediterraanse klimaat er zich eens mee ging moeien. Exit winter. Sneeuw gesmolten, pril lentezonnetje en 2 enthousiastelingen die in hun tuin een nieuwe opkweekkas voor plantgoed maakten.

Behalve het groen in de opkweekkas, begon ook onze tuin een lentekleurtje te krijgen. Daslook is er altijd als eerste bij, op de voet gevolgd door paardenbloemen. Els zette bokaaltjes klaar en vulde de voorraad lekkers verder aan met daslookpesto, ingemaakte daslookblaadjes en “honing” van paardenbloemen.

Hiermee was het startschot voor de lente gegeven en daarmee ook voor de voorbereidingen van ons volgende B&B-seizoen.

Als eerste namen we de moestuin onder handen. Zomerse borden gevuld met groenten uit eigen tuin, dat vraagt wat planning en gewroet in de aarde. Onze moestuin is in 6 percelen verdeeld en met een doorschuifsysteem planten we elk jaar elke groentesoort op een ander plaatsje. We zijn daar tamelijk freaky in. Zelfs de serre ontkomt er niet aan …

Elke dag gingen we een perceeltje wieden en beplanten, wat een leuke afwisseling was voor het binnenwerk. In huis maakten we alles klaar om onze gasten te kunnen ontvangen: kamers kuisen, bedden dekken, vensters wassen, …

Dat ging zo vlot dat we nog tijd hadden voor een folieke op onze kiwipergola:

De kiwipergola: mét houten terras, mét uitzicht op tuin & bergen en vanaf 1 mei ook mét gasten. We zijn er volledig klaar voor!

B&B-seizoen 2017

Ons zesde B&B-seizoen zit erop. Zes op een rij. Daar slaat een mens al eens van aan het mijmeren. Tijdens zo’n mijmersessie vroegen we ons af: wat maakt nummer zes anders dan alle vorige edities? Ontspannen werken! Niet dat we de vorige seizoenen als stresskippen rondliepen. Maar dit seizoen springt er voor ons uit omdat we ontspannen & vlotjes werkten. Daar zijn drie redenen voor.

Ten eerste: veel gasten. Veel toffe, enthousiaste en boeiende gasten die bij ons logeerden. Dat is niet alleen hard werken, dat geeft ook een enorme drive om er een ferme lap op te geven.

Ten tweede hebben wij van ’s morgens tot ’s avonds een schoon routine opgebouwd. We lopen elkaar niet meer voor de voeten, dankzij deze taakverdeling:

• zij verzorgt het ontbijt – hij wast af (en wilde hier graag vermeld zien dat dit een doorlopende klus is tot ’s avonds, binnen het seizoen welteverstaan nvdr) :

• hij geeft onze gasten tips bij het plannen van een daguitstap, bijvoorbeeld:

• zij maakt de gevraagde lunchpakketjes voor onderweg klaar:

• hij houdt de tuin in het gareel –  zij oogst groenten & kruiden

• hij maakt de kiwipergola aperitief-klaar als de gasten thuiskomen van uitstap

• zij duikt ’s namiddag de keuken in. Brood bakken, dessertjes maken en een lekker kleurrijk avondmaal uitwerken met de geoogste groenten uit de tuin.

• avondmaal serveren: zij doet de bordschikking – hij schept op – zij werkt af met kruiden & sausjes.

• samen opdienen (met de legendarische woorden van Els: “in de keuken lach ik niet”. Eén van onze fotograaf-gasten legde het tegendeel vast … ).

• dessert: hij snijdt & schept – zij schikt & versiert ( – hij eet de verloren kruimeltjes op & reserveert een stukje voor zichzelf als ontbijt).

• hij installeert de boscamera – zij bemoeit zich daar niet mee. Soms merken we dat onze gevallen pruimen of peren ’s nachts professioneel opgekuist worden. Hét signaal om de boscamera, samen met een paar nieuwsgierige gasten, te installeren. Deze nieuwkomer mogen we toevoegen in onze collectie “wie kuiert er ’s avonds door onze hof”:

Ten derde werkten we dit seizoen ontspannen omdat we deze wijze raad van Bes opvolgden:

In mensentaal klinkt dat als “zorg ervoor dat ge op tijd & stond zelf wat rust neemt”. Dus lasten wij wat vrije dagen in en gingen op driedaagse trektocht in het hart van het Triglav Nationaal Park. Vlakbij ons deur, ontspanning én een nieuwe prachtige tocht uitgestippeld voor gasten die eens een berghuttentocht willen doen.

Het seizoen definitief afsluiten doen we met een dikke dankjewel. Aan al de gasten die bij ons logeerden. Aan al die mensen die door mond-aan-mond reclame anderen warm maakten om bij ons op vakantie te komen. En aan de gasten die voor de 2e keer onze B&B als vakantieadresje uitkozen. Merci!!

Oktober – december 2017

Wij zouden hier graag pingpong kunnen spelen. Niet evident, want weinig platte stukken in onze hof vol bergen & bossen. Geen probleem, dachten we, dan maken we het ergens plat genoeg voor een pingpongtafel. Een plat dak op onze stal!

Alvorens een reepje beton te storten, gingen we na ons B&B-seizoen eerst op verlof. Kamperen in Kroatië met op het programma: lezen, zwemmen en lekker eten. Een kort verlofke. Want terwijl ons lijf op een Kroatisch strand lag, zat ons hoofd thuis al in de beton …

Wie hier al eens bij ons logeerde, herinnert zich misschien wel onze stal. En onze goesting om die stal te gaan opwaarderen. De meest wilde plannen passeerden de revue. Uiteindelijk kozen we voor een plat dak. Onder het dak opbergruimte voor werkgerief. Op het dak een terras. Met pingpongtafel 😉

De voorbije herfst begonnen we aan fase 1 van ons PlatDakProject. Het was zwaar werk en de winter kwam af & toe pesterig over onze schouder meekijken (beton en vorst dat gaat niet samen). Maar we geraakten al snel in onze “zware-klussen-drive”: plannen tot in detail uitwerken, extra spierbundels optrommelen, machines inschakelen, een scheut van andermans vakkennis toevoegen. En aan de slag:

Hiermee is Fase 1 van ons PlatDakProject afgerond. Onder het dak hebben we droge opbergruimte. De verdere afwerking bovenop is voor later. In 2018 komen pingpongen op ons terras zit er dus niet in. Maar wees gerust, de plannen zijn al getekend …

Tussen al dat beton door dachten we deze herfst ook aan onze gasten van volgende zomer. Gerechtjes uitproberen en onze voorraadkelder aanvullen. Els legde augurkjes in, verwerkte een berg kwee en maakte voor het eerst limoncello van onze eigen citroenen!

Nazdravje, gezondheid! Wij doen het nu eventjes rustig aan zodat we vanaf 2018 weer met volle energie aan de slag kunnen gaan!