We hebben er de voorbije herfst geen lap op gegeven. Géén. Geen lap, geen stofwolk en geen zwoegende spierbundels in en rond ons huis. Deze nieuwsbrief gaat over rusten, relaxen en een gezapig leventje op de Sloveense buiten. Of hoe we ons lijf, na 6 jaren van renoveren & klussen, lieten rusten en daar keihard van genoten!
We begonnen eraan na het B&B seizoen, in Griekenland. Zon, zee, strand. Meer hadden we niet van doen:
En … hop, de trend was gezet … Ook thuis, op Sloveense bodem, draaide ons alledaagse leven op een gezellig trager tempo. Het zenuwcentrum: de keuken. Hoofdbezigheden: Sloveens leren en kookexperimentjes houden.
Hoewel we onze plan goed kunnen trekken in het Sloveens, volgden we nog eens Sloveense les. Kwestie van de 6 (jawel- kleine zucht!) naamvallen onder de knie te krijgen en vlotter te leren spreken. Die hele theoretische handel brachten we ook in de praktijk. Al lezend; tienerboekjes voor Els, de krant voor Mathieu. Of al volleyballend (Els versterkte het team van Tolmin) waar niet alleen ballen over het net gemept worden, maar ook Sloveens gekakeld wordt.
Tussen het studeren door, zette Els haar gastenmenu’s verder op punt en experimenteerde ze met nieuwe smaken voor het seizoen 2017. In onze keuken zag het er vaak zó uit:
Zo’n relax leventje binnen is pas écht leuk als je je geregeld buiten eens goed kan smijten. En dat deden we! Het oude keukenraam gaven we een nieuwe, tochtvrije opvolger. We stapelden meters brandhout voor de komende winter. En maakten een pittige wandeling naar de Jalovnik om de eerste besneeuwde bergtoppen te gaan bekijken.
Maar de beste manier om niet vast te roesten, is koteren in de moestuin. Tuinieren in de herfst betekent vooral: oogsten!
We waren trouwens niet de enigen die zich uitleefden in onze tuin. Deze bende kuierde er rond, haalde lekkere hapjes uit de composthoop en poseerde al eens graag voor onze boscamera.
Een uitgerust lijf, een tuin in winterrust. Klaar om er in 2017 weer een ferme lap op te geven!
logeren in Slovenië 