januari – mei 2020

Het waren vreemde tijden. Ook hier in Slovenië. We moeten daar niet veel woorden aan vuil maken. Corona liet ook in Slovenië van zich horen en moeide zich met ons dagelijkse leven.

De verspreiding van het virus bleef beperkt in Slovenië. De overheid nam snel strenge maatregelen en het land is dunbevolkt. Het aantal besmette personen bleef daardoor rond de 1400.

Wijzelf bleven gezond. Omdat we middenin de natuur wonen, konden we ons ver genoeg van het virus houden. Op sociaal vlak veranderde er natuurlijk wel wat. Geen volleybaltrainingen voor Els. Geen koffie’tjes gaan drinken met een Sloveense vriend voor Mathieu. En het lastigste om te verteren: geen bezoekjes deze lente van vrienden en familie, met wie we ons “wij-wonen-10-jaar-in-Slovenië” zouden vieren.

De moraal hielden we hoog door af en toe een stevige wandeling te maken in onze gemeente:

De grootste impact van corona op ons dagelijkse leven was het vraagteken dat ze boven ons hoofd liet bungelen. De vraag wanneer we ons seizoen zouden kunnen starten. Meestal lukte het om dat vraagteken gewoon in de lucht te laten hangen. Soms zoemde het als een lastige mug rond ons hoofd.

Ondanks dat vraagteken bereidden we ons toch voor op een seizoen met gasten. We begonnen met een aantal klusjes in huis. Onder het motto “pak de rommelige hoekjes in en rond het huis eens onder handen” ging Mathieu aan de slag:

Als Els aan het gastenseizoen denkt, denkt ze aan eten (en anders eigenlijk ook). Ze testte receptjes uit en zette een paar lekkere nieuwkomers op het menu. Crunchy granola, een geroosterde groententerrine, auberginebeignets, een suikerbroodje en gerookte cheezzzz.

Deze zoete nieuwkomers kunnen ook op tafel komen: pralines en rabarber/appelgalettes.

Op vraag van Mathieu, werden een aantal vaste waarden op het menu nog eens “getest”, “voor alle zekerheid”. Bijvoorbeeld dit dessertje:

Ook in de tuin gingen we uit van veel volk deze zomer. We kweekten plantjes op, zaaiden bloemen, soigneerden de rozenstruiken, gaven onze aardbeienplantjes een luxe verzorging en entten fruitbomen.

Toen de coronamaatregelen versoepeld werden en bouwbedrijven en -winkels weer openden, begonnen we aan onze grootste klus van deze lente. Het aanleggen van een ecologisch waterzuiveringssysteem. Dat werkt als volgt: al het sanitaire water komt in een septische tank. Doorheen de 3 compartimenten wordt het water gezuiverd en stroomt het door naar een percolatieveld. Het riet filtert het water nog eens extra en van daaruit vloeit dat water weer proper gekuist de natuur in.

Zo werd dat hele systeem geïnstalleerd en aangelegd:

En alsof het zo geregeld was, besloot de overheid toen om nog een maatregelke te versoepelen. Vlak na de installatie van het waterzuiveringsysteem mochten we terug buiten de gemeentegrenzen komen. We laadden ons hotel op vier wielen in en vertrokken voor enkele dagen wild kamperen!

En zo was de trend gezet. Elke week werden meer en meer maatregelen versoepeld. Tot het vraagteken dat een aantal maanden boven ons hoofd hing, verdween. Slovenië riep het einde van de pandemie uit, opende de grenzen, gaf toestemming aan accommodaties om te openen. Wij kunnen aan ons seizoen beginnen!

Heel blij dat jullie vanaf 15 juni bij ons kunnen komen genieten van een welverdiende vakantie! En dat we die 18 meter erwten niet helemaal zelf moeten opeten 😉