Waddisda?? (juni 2010)

“Waddisda??”

Dé vraag die al kuisend en opruimend door huis of stal weergalmt. We komen hier af en toe dingen tegen die ons onze wenkbrauwen efkes doen fronsen. Als we echt niet weten waarvoor een voorwerp zou kunnen gebruikt worden, etalleren we het goed in ’t zicht voor ons huis. Elke week passeert er wel iemand met voldoende levensjaren die zich nieuwsgierig over onze schatten buigt en ons haarfijn het “wat, waarom en hoe” van het voorwerp kan uitleggen.

Volgende 2 raadsels werden onlangs opgelost:

Raadsel 1

waddisda??

Vraag:

Wat heeft er in die fles gezeten en waar is de tsjoep dervan?? (let ook links op Draakje dat we van zolder haalden …)

Antwoord:

Die kanonnen van flessen (want we hebben zo drie stuks) worden gebruikt om schnaps of appelazijn in te maken. Omdat deze goedjes gisten en bruisen horen er geen echte doppen bij, maar worden ze afgesloten met een lapje stof. De vraag hoe je die flessen deftig proper krijgt, bleef tot nu toe onopgelost: uitkuisen met azijn en zo leverde niks op … Tips welkom!

Mojca, onze buurvrouw gaf me een recept voor appelazijn en ik ging direct aan de slag met een paar gewone wijnflessen. De zure appels in stukjes snijden, het klokhuis verwijderen. De flessen worden met 1/3 appels gevuld, 2/3 water en 1 lepeltje suiker. Met een lapje stof worden de flessen afgesloten en op een zonnige plek gezet. De eerste week moet je elke dag de flessen even schudden. Derna laat je het spul gisten en brubbelen tot het naar appelazijn smaakt (sorry, buurvrouw kon geen preciezere instructies geven!). Als de azijn klaar is, worden de appels eruit gezeefd, gekruid (met basiclicum of rozemarijn) en in flessen met kurk bewaard.

brubbelende appelazijn

Raadsel 2:

waddisda??

Vraag: een paardenkam?

Antwoord: neje, een vruchtenplukker! We bevestigen er een zakje en een lange stok aan en ik vlieg de boomgaard in! Eindelijk een oplossing gevonden voor al die pruimen die veel te hoog in de boom hangen! Met veel geroep, gebrul en gejuich pluk/vang/mep ik de eerste vroege sleedoorn (dit is een autochtone variant van de pruim) uit onze bomen.

de sleedoornvanger met botten ...

Resultaat: te veel sleedoorn om allemaal op te eten, dus draai ik er confituur van! (Groot)moeders genen laten me niet in de steek … Per kilo fruit een halve kilo suiker, pruttel-pruttel et voila: de eerste potjes confituur staan te blinken in onze kelder!

En dan nog dit uitsmijtertje:

Pruimenpret ...