Het was Winter de voorbije maanden, met een dikke W. Niet zo verschillend als die in België dit jaar, maar voor ons wel op de tanden bijten omdat de Vorst gezellig bij ons binnen kwam wonen. Hij koelde het huis af tot min 2 graden en bleef ons een tweetal weken gezelschap houden.
De betonmolen werd op non-aktief gezet. Om het lijf warm en de moraal hoog te houden, braken we een stukje van de stal af. Op termijn gaat de hele boel plat, zodat we ruime parkeerplaats hebben en voldoende stenen om de oude muurtjes in de tuin te herstellen.



De Winter beëindigen deden we ook dit jaar (zij het maar 1 dag) in schoonheid:
Dit witte tapijt werd door de lente in een mum van tijd weggeveegd. Einde Winter! De eerste zonnestralen verwarmden het huis en wij haalden onze betonmolen en truweel terug boven. De Museumkamer, onze eerste gastenkamer, zijn we momenteel aan het plakken. Het afbreken van het bovenste deel van de stal werpt ook hier zijn vruchten af: een mooi uitzicht op de heuvels vanuit de gastenkamer.
De badkamer is al iets meer die naam waard. Tegels en douchecabine zijn geïnstalleerd … de warme douche is niet veraf meer!

Het laatste reno-nieuwtje is de trap naar het eerste verdiep. Geen geklauter meer via de ladder, maar naar boven spurten via onze nieuwe houten trap!

De zonnestralen deden ook onze groene vingers kriebelen. We eten nog steeds uit eigen tuin, of beter gezegd: uit eigen kelder. Groenten en fruit die gedroogd, ingekuild en ingemaakt werden, komen nu op ons bord. Het is een enorme motivatie om ook dit jaar weer veel zorg te besteden aan onze moestuinen. In de prille lente betekent dit het volgende:


De komende maanden bereiden wij zowel het huis als de tuin verder voor op de zomer. De Museumkamer en badkamer worden steeds beter afgewerkt & ingericht, de moestuinen worden opgemaakt voor lekkers en wij blijven dit alles met veel energie en volle goesting doen!